Περιγραφή

Οι επιστολές του Φρόυντ στον Γιούνγκ κείτονταν απείραχτες. Σχεδόν σαράντα χρόνια. Για κάποια περίοδο ο Γιουνγκ τις κρατούσε μέσα στην αποκαλούμενη από τον ίδιο «κρύπτη». Η αλληλογραφία του Φροϋντ ήταν αρχειοθετημένη χρονολογικά σε ερμάρια, στο γραφείο του. Aλλά όταν ήρθε η στιγμή να εγκαταλείψει τη Βιέννη, η Άννα Φρόυντ και η Μαρία Βοναπάρτη ερεύνησαν τα χαρτιά του και έκαψαν τα έγγραφα τα οποία θα ήταν επικίνδυνο να πέσουν στα χέρια των Ναζί. Η πρώτη έκδοση έγινε στις αρχές της δεκαετίας του ‘70. Βεβαίως στα Γερμανικά και μετά από κοινή συμφωνία των δύο οικογενειών να δουν το φως της δημοσιότητας.

Οι επιστολές αυτές είναι η άμεση απόδειξη για την γόνιμη και τελικώς τραγική συνάντηση των Γιουνγκ και Φρόυντ. Το ποιόν της τραγωδίας όμως, ενέχεται αποκλειστικώς στη σύγκρουση, στο δράμα των ίδιων των επιστολών. Σύγκρουση που κινήθηκε σχεδόν αποκλειστικά προς την προμηνυόμενη καταστροφή εκ της αντιπαραθέσεως και της αντιπαλότητας. Οι επιστολές είναι οι ακριβέστεροι μάρτυρες για την πεπλεγμένη αλληλεπίδραση των δύο αυτών προσωπικοτήτων. Των τόσο διαφορετικών αλλά τόσο πολύ αλληλοελκομένων. (freud-jung).

Αναπόφευκτα, ο διάλογος αυτός μας βάζει σε πειρασμό να τον ερμηνεύσουμε αναλυτικά και ψυχαναλυτικά. Να ζητηθούν οι φιλοσοφικές απαρχές του. Τα αποτελέσματα και η σημασία τους. Να αποτιμήσουμε επίσης, την εχθρότητα, τις προβολές, την μεγαλοψυχία, τα ψήγματα σοφίας, τα σπέρματα αλήθειας και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να μπει στη ζυγαριά. Η εξέταση της αλληλογραφίας αυτής όμως θα πρέπει να θεωρηθεί «ιστορικό δεδομένο, προκειμένου να εξασφαλιστεί η αμεροληψία»… Οι επιστολές είναι 359 και το διάστημα της αλληλογραφίας εκτείνεται από τον Απρίλιο του 1906 και καταλήγει τραγικά τον Ιούλιο του 1914.