Το Σύμπαν δεν είναι ένα μηχανιστικό κατασκεύασμα, έχει ψυχή και νόηση όπως ακριβώς και ο ʼνθρωπος. Αυτή τη νέα επιστημονική αλήθεια διατυπώνουν με σαφήνεια και γλαφυρότητα στο καινούργιο συγγραφικό έργο τους οι Μάνος Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου, επίκουροι καθηγητές Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το θαυμαστό ταξίδι στους μαγικούς κόσμους του Σύμπαντος που μας οδηγούν συνεχίζεται… Το Σύμπαν δεν είναι μια σφαίρα που διαστέλλεται, αλλά αποτελεί μια τεραστίων διαστάσεων μελανή οπή η οποία αργά ή γρήγορα θα το καταπιεί. Το Σύμπαν γεννήθηκε από κάτι που προϋπήρχε. Ο Χρόνος σε συμπαντική κλίμακα δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που μετράνε τα ρολόγια και τα ημερολόγιά μας, Στο Σύμπαν εξελίσσονται μεγέθη σχεδόν μεταφυσικά, όπως αρνητικές και φανταστικές μάζες και χρόνοι. Το συμπαντικό κενό είναι το πιο γεμάτο πράγμα που έχουμε αντιμετωπίσει. Από το κενό μπορεί να γεννηθεί πραγματική ύλη.

Στις 484 σελίδες του βιβλίου τους οι δύο αστροφυσικοί απλά και περιεκτικά πραγματεύονται με έναν απόλυτα φυσικό τρόπο θεωρίες που φάνταζαν πολύ δύσκολες. Τοπολογία, μη Ευκλείδειες Γεωμετρίες, Σχετικότητα, Στοιχειώδη σωμάτια, Κβαντική Φυσική, Πληθωρισμός, Χάος και Χορδές είναι οι χώροι που μας ξεναγούν. Όμως προχωρούν και πιο πέρα αναλύοντας τις σχέσεις μεταξύ των νέων επιστημονικών ιδεών και των φιλοσοφικών, κοινωνικών και πολιτισμικών ρευμάτων.

Η νόηση στην Κοσμολογία των δύο Πανεπιστημιακών δασκάλων αποτελεί την έκτη υπεραίσθηση.