Περιγραφή

ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΑ:

• Πρόλογος
  
• Τι είναι Θεοσοφία
  
• Το Σχέδιο και ο Σκοπός της Ζωής
  
• Ο άνθρωπος και τα Σώματά του
  
• Η Ζωή μετά τον Θάνατο
  
• Μετενσάρκωση
  
• Κάρμα – Ο Νόμος της Ανταπόδοσης
  
• Η Μονάδα και το Εγώ
  
• Παγκόσμια Αδελφότητα
  
• Η Δύναμη της Σκέψης
  
• Το πρόβλημα του Κακού
  
• Η Ανατολή και η Δύση των Πολιτισμών
  
• Η Αρχαία Σοφία στον Σύγχρονο Κόσμο
  
• Διάγραμμα Ι
  
• Διάγραμμα ΙΙ
  
• Διάγραμμα ΙΙΙ
  
• Διάγραμμα ΙV
  
• Διάγραμμα V
  
• Διάγραμμα VΙ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΟΣΟΦΙΑ

Πριν προσπαθήσουμε να δώσουμε μια εξήγηση για το τί είναι η ίδια η Θεοσοφία, θα ήταν ίσως χρήσιμα λίγα λόγια για τη Θεοσοφική Εταιρεία. Είναι μια παγκόσμια οργάνωση, που, σαν ιδέα συνελήφθη στη Νέα Υόρκη στις 17 Νοεμβρίου του 1875 από την Ε.Π. Μπλαβάτσκυ και τους δύο συνεργάτες της, τον Χένρυ Στηλ Όλκοττ και τον Ουΐλλιαμ Τζάτζ. Οι τρεις διακηρυγμένες αρχές της είναι:

Πρώτον: Να σχηματίσει έναν πυρήνα διεθνούς αδελφότητας της ανθρωπότητας χωρίς διακρίσεις φυλής, θρησκεύματος, φύλου, τάξης ή χρώματος.

Δεύτερον: Να ενθαρρύνει τη συγκριτική μελέτη θρησκειών, φιλοσοφιών και επιστημών.

Τρίτον: Να διερευνήσει τους ανεξήγητους νόμους της φύσης και τις κρυμμένες δυνάμεις του ανθρώπου.

Η Θεοσοφία είναι ταυτόχρονα πολύ παλιά και πολύ νέα. Πολύ παλιά γιατί ενσωματώνει αρχές που ανέκαθεν ήταν γνωστές και διδάσκονταν από τους σοφούς των αρχαίων μεγάλων πολιτισμών και πολύ νέα γιατί ακόμα και οι τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις της εποχής μας έρχονται να την στηρίξουν.

Το όνομα προέρχεται από δύο Ελληνικές λέξεις: Θεός και σοφία και έτσι ενσωματώνει την ιδέα της Θείας Σοφίας, αλλά της Θείας Σοφίας όπως αυτή κατοικεί δυναμικά και παγκόσμια στο ανθρώπινο πνεύμα, που αναπτύσσεται σταδιακά μέσα από την πορεία της εξέλιξης και που δεν είναι ένα σύστημα σκέψης επιβεβλημένο άνωθεν στον άνθρωπο από κάποια εξωκοσμική θεότητα.

Το όνομα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Αλεξάνδρεια από τον Αμμώνιο Σακκά τον 3ο αιώνα μ.Χ. και σχετιζόταν με τη γνώση που αφορούσε τον Θεό όπως διδασκόταν στα Ελληνικά μυστήρια. Με τη σημερινή του έννοια, το όνομα χρησιμοποιήθηκε το 1875 με τη θεμελίωση της Θεοσοφικής Εταιρείας. Παρά το γεγονός ότι η διδασκαλία έχει δοθεί δια μέσου των αιώνων με διαφορετικά ονόματα και σε διάφορες γλώσσες, η ιδέα που μεταφέρει είναι στη βάση της η ίδια, αν και οι εξωτερικές όψεις ή οι τρόποι παρουσίασης φαίνονται να διαφέρουν. Είναι η εσωτερική χορδή που συνδέει τη θρησκεία, τη φιλοσοφία και την επιστήμη.

Στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, ονομαζόταν “Μυστήρια” (Ματθαίος 13:11, Μάρκος 4:11, Λουκάς 8:10) ή “Γνώση”. Στους Ινδουιστές είναι γνωστή σαν Μπράχμα Βίντια, όπου Μπράχμα σημαίνει Θεός και Βίντια σοφία. Υπήρξε πάντα η καρδιά των θρησκευτικών διδασκαλιών, αν και συνεχώς παρουσιάζεται με νέους τύπους, ώστε να προσαρμόζεται στο επίπεδο και στις νοοτροπίες των ανθρώπων στους οποίους απευθύνεται και να περιλαμβάνει ό,τι το πέρασμα του χρόνου προσέφερε στην αναπτυσσόμενη νόηση του ανθρώπου. Ο ποιητής Τζέιμς Ράσελ Λόουελ το έχει πολύ όμορφα εκφράσει:

Ο Θεός στέλνει τους Διδασκάλους Του σε κάθε εποχή, σε κάθε φύτρα και σε κάθε φυλή των ανθρώπων, με αποκαλύψεις προσαρμοσμένες στην ανάπτυξή τους και στο σχήμα του νου τους και δεν δίνει την αλήθεια, στις εγωιστικές εξουσίες μόνο μιας φυλής.

Κανένας ισχυρισμός δεν γίνεται για μια, απόλυτη, πλήρη και τελική έκφραση της σοφίας και της αλήθειας. Η Θεοσοφία, στην πραγματικότητα, δεν έχει προσδιοριστεί τελείως και δεν είναι πλήρως καθορισμένη με κατανοητούς όρους στην ανθρώπινη αντίληψη, αφού η Θεία Σοφία δεν είναι δυνατό να οριοθετηθεί και ούτε ο άνθρωπος μπορεί να αντιλαμβάνεται ολοκληρωτικά μια τόσο υπεραισθητή πραγματικότητα. Μπορούμε όμως να πούμε με πεποίθηση, ότι δεν υπάρχει πεδίο σκέψης ή προσπάθειας στα οποία η Θεία Σοφία να μην ρίχνει κάποιο φως. Η ίδια η φύση της Σοφίας εμποδίζει μια στατική ερμηνεία, διότι θεωρεί βασικό ότι όλα τα πράγματα, περιλαμβανομένου και του ανθρώπινου νου, εξελίσσονται.