Περιγραφή

Όπως μας προειδοποιεί ο Γιούγκ στο προλογικό του σημείωμα, η “Απάντηση στον Ιώβ” είναι ίσως το πιο παθιασμένο βιβλίο του, ή τουλάχιστον το πιο παθιασμένο από τα επιστημονικά του έργα. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1952 στα Γερμανικά και αποτελεί μέρος του 11ου τόμου των “Απάντων” του.

Ο Γιούγκ είχε καταπιαστεί με το θέμα του Χριστιανικού μύθου και του Θεού πιο θεωρητικά στο βιβλίο του “Αιών”, ένα ή δύο χρόνια νωρίτερα από τον “Ιώβ”. Αν εφαρμόσουμε το κλασσικό Γιουγκιανό μοντέλο κατανόησης, την Τυπολογία, για να εντοπίσουμε την αντίθεση ανάμεσά τους, θα ανακαλύψουμε ότι για τη συγγραφή του “Αιών” ο Γιούγκ χρησιμοποίησε τη λειτουργία της Σκέψης και της Διαίσθησης, αλλά στον “Ιώβ” άφησε να ξεσπάσει ελεύθερη η διάσταση του Συναισθήματος και μίλησε μέσα από την καρδιά του. Σε ένα γράμμα του στην Aniela Jaffe, αναφέρεται στην “Απάντηση στον Ιώβ” ως παράδειγμα για το πως “το πνεύμα αρπάζει κάποιον από τον σβέρκο” και τον αναγκάζει να υποκύψει στις απαιτήσεις του.

Το θέμα του βιβλίου είναι ο Θεός. Η κυοφορία του στο ασυνείδητο του Γιούγκ κράτησε πολύ, επειδή η αναζήτηση ξεκίνησε νωρίς. Άρχισε με την παιδική ανάγκη για κατανόηση της διττής φύσης του Θεού, συνεχίστηκε σε όλη την ενήλικη ζωή του και κορυφώθηκε σε αυτό το “μικρό βιβλίο”, όπως το αποκαλεί ο ίδιος, που το έγραψε όταν ήταν εβδομήντα-έξι ετών. Η ανάγκη για κατανόηση δεν είχε εξασθενήσει με την ηλικία, ούτε η ικανότητά του να ταράζει τα νερά.