Περιγραφή

Το Βιοχημικό Σύστημα Ιατρικής ανακαλύφθηκε το 1872 από ένα ομοιοπαθητικό γιατρό, τον Γερμανό Dr. Wilhelm Heinrich Schuessler. Dr. Schuessler παρατήρησε ότι η υγεία βελτιωνόταν σε μεγάλο βαθμό από τη χρήση των ιαματικών υδάτων διαφόρων πηγών. Η ανάλυση που έκανε σ ’αυτά καθώς και στη δράση τους επάνω σε τμήματα του σώματος, είχε σαν αποτέλεσμα να συλλέξει σημαντικές πληροφορίες σχετικές με τα χημικά συστατικά που περιείχαν αυτά τα ιαματικά ύδατα, τα οποία μπορούσαν να αποκαταστήσουν τη φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων που παρουσίαζαν έλλειψή τους.

Η Βιοχημική Ιατρική δεν είναι ομοιοπαθητική ιατρική και δεν έχει σχέση με άλλα ιατρικά συστήματα, αφού σαν μέθοδος βασίζεται στο να προμηθεύει τα φυσικά συστατικά του αίματος, τα οποία είναι εκείνοι οι παράγοντες από τους οποίους σχηματίζεται ένα σώμα.

Κανένα ανθρώπινο σώμα δεν προμηθεύεται αρκετή ποσότητα βιοχημικών αλάτων μέσω των προσλαμβανομένων τροφών. Ο λόγος είναι ότι πρακτικά όλες οι τροφές προέρχονται από χημικά ανεπαρκές χώμα. Από την άλλη μεριά η κακή διατροφή, η υπερκατανάλωση τροφής και οι πεπτικές διαταραχές που προκαλούνται από συναισθηματική ένταση έχουν σαν αποτέλεσμα τη ζύμωση των τροφών και την παραγωγή τοξικών ουσιών, επιβλαβών για την υγεία.

Ο Dr. Schuessler ανακάλυψε τα 12 ορυκτά άλατα των ιστών του σώματος και βρήκε ότι ήταν πιο άνετο και πρακτικό να τα προμηθεύεται κανείς σε μορφή δισκίων ή σκόνης, καθώς αυτά μπορούσαν να διαλυθούν σε μικρή ποσότητα νερού ή κατ’ ευθείαν στο σάλιο. Ο ομοιοπαθητικός τρόπος παρασκευής (με σταδιακή κονιοποίηση και δυναμοποιημένη διάλυση σε γαλακτοζάχαρο) τους έδινε τη μορφή με την οποία υπήρχαν στις τροφές από τις οποίες συλλέγονταν, μέσω ειδικών παραγόντων μεταφοράς του αίματος.