Ανάλυση ωφελιμότητας

Πράσινο Τσάι

To πράσινο τσάι προέρχεται από τα φύλλα του φυτού Camellia sinensis. Οι πολυφαινόλες που βρίσκονται στο πράσινο τσάι είναι ευρύτερα γνωστές ως φλαβανόλες ή κατεχίνες και περιλαμβάνουν το 30-40% του ξηρού βάρους των φύλλων του πράσινου τσαγιού. Οι κύριες κατεχίνες είναι οι catechin, gallaogatechin, epicatechin, epigallocatechin, epicatechin gallate, και epigallocatechin gallate (επίσης γνωστή ως EGCG). Η τελευταία έχει την υψηλότερη συγκέντρωση στο τσάι. Ακόμη, εμπεριέχει αλκαλοειδή όπως καφεΐνη, θεοβρωμίνη και θεοφυλλίνη, που είναι υπεύθυνα για την διεγερτική δράση του. Τέλος, περιέχει ένα παράγωγο άμινο-οξέος, την L-theanine, η οποία έχει μελετηθεί για τις κατευναστικές επιδράσεις της στο νευρικό σύστημα. Τα εκχυλίσματα πράσινου τσαγιού έχουν μελετηθεί ευρέως και σε πειράματα in vitro. Αποτελέσματα από αυτές τις μελέτες έχουν δείξει ότι το πράσινο τσάι μπορεί να έχει ευεργετική δράση στις ακόλουθες καταστάσεις:

1. Αθηροσκλήρωση και στεφανιαία νόσος:
Βοηθά στη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου λόγω της μείωσης των επιπέδων χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων. Μελέτες έδειξαν ότι, η κατανάλωση πράσινου τσαγιού είναι αντίστροφα συνδεδεμένη με τη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά προβλήματα και κυρίως από καρδιακή προσβολή, ιδιαίτερα στις γυναίκες.
2. Προστασία έναντι καρκίνων:
Θεωρείται ότι οι πολυφαινόλες του πράσινου τσαγιού συντελούν στο θάνατο καρκινικών κυττάρων και τα εμποδίζουν να αναπτυχθούν. Αυτό παρατηρήθηκε κυρίως σε καρκίνο στο κόλον, σε προστάτη, μαστό, οισοφάγο, στόμαχο και πάγκρεας. Υπάρχουν ακόμη αποδείξεις ότι οι ουσίες αυτές είναι χημειοπροστατευτικές και ανασταλτικές σε καρκίνους πνεύμονα, δέρματος και ήπατος, ουροδόχου κύστης και ωοθηκών, σε λευχαιμία και σε λευκοπλακία στη στοματική κοιλότητα.
3. Φλεγμονή:
Οι πολυφαινόλες του πράσινου τσαγιού αναστέλλουν την παραγωγή μεταβολιτών του αραχιδονικού οξέος, όπως προσταγλανδίνες και λευκοτριένια, συντελώντας στη μείωση φλεγμονώδους αντίδρασης. Έρευνες αποδεικνύουν την ικανότητα της EGCG να εμποδίζει φλεγμονώδεις αντιδράσεις στις υπεριώδεις ακτινοβολίες Α και Β, ενώ ακόμη, μειώνει σε σημαντικό βαθμό τη μετανάστευση ουδετερόφιλων, φαινόμενο που παρατηρείται κατά τη δειάρκεια μιας φλεγμονής.
4. Αντιοξείδωση:
Αρκετές χρόνιες παθολογικές καταστάσεις είναι αποτέλεσμα οξειδωτικού στρες και της μετέπειτα γένεσης ελεύθερων ριζών. Κάποιες παθήσεις που σχετίζονται με αυτές είναι καρδιακά προβλήματα, που προκείπτουν από την οξείδωση της LDL, τύποι καρκίνου και η γήρανση του δέρματος. Οι πολυφαινόλες του πράσινου τσαγιού καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες λόγω των υδροξυλικών ομάδων της χημικής τους δομής. Αυτές σχηματίζουν σύμπλοκα με τις ρίζες και τις αδρανοποιούν εμποδίζοντας την εξέλιξη της παθολογικής διαδικασίας.
5. Παχυσαρκία και έλεγχος βάρους:
Πρόσφατες μελέτες για τις θερμογόνες ιδιότητες του πράσινου τσαγιού έδειξαν το συνεργιστικό αποτέλεσμα μεταξύ πολυφαινολών κατεχίνης και καφεΐνης που αφορά στην επαγωγή θερμογένεσης από τη διέγερση του συμπαθητικού συστήματος. Ακόμη, από in vitro έρευνες φάνηκε ότι η EGCG αναστέλει λιπολυτικά ένζυμα, γεγονός που συντελεί στη μειωμένη εντερική απορρόφηση των λιπιδίων.
6. Μικροβιακές μολύνσεις:
Μία in vitro μελέτη απέδειξε την αντιμικροβιακή ιδιότητα του πράσινου τσαγιού έναντι μια ευρείας ποικιλίας gram θετικών και gram αρνητικών βακτηρίων που προκαλούν κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα, διάρροια, προβλήματα στα δόντια,31 πνευμονία και μολύνσεις του δέρματος.
7. Ψωρίαση:
Η συνδυασμένη χρήση του ψωραλενίου με την υπεριώδη ακτινοβολία Α είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική έναντι της ψωρίασης αλλά αυξάνει τον κίνδυνο δημιουργίας μελανώματος. Ερευνητές έδειξαν ότι χρήση εκχυλίσματος πράσινου τσαγιού πριν και μετά τη θεραπεία εμπόδισε την καταστροφή του DNA από το προαναφερθέντα θεραπευτικό σχήμα.33

Ρόδι

Είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α,Β,C,Ε μέταλλα, όπως ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, νάτριο, σίδηρο και αντιοξειδωτικές ουσίες, όπως σελήνιο και πολυφαινόλες ενώ είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες. Τις τελευταίες δεκαετίες έγινε σημαντική πρόοδος στην θεμελίωση των φαρμακολογικών μηχανισμών του ροδιού και μεμονωμένων συστατικών του. Εκχύλισμα από κάθε μέρος του καρπού φαίνεται να έχει θεραπευτικές ιδιότητες. O χυμός από το καρπό της ροδιάς (Pomegranate Fruit Extract, PFE) περιέχει υψηλά επίπεδα πολυφαινολικών ενώσεων όπως:

1. Ανθοκυανινών (γλυκοζίτες της κυανιδίνης, δελφινιδίνης, πελαργονιδίνης).
2. Ελλαγικού οξέως σε ελεύθερη (Εικόνα) και συνδεδεμένη μορφή της (ως ελλαγιταννίνες (π.χ. punicanalgin, οποία είναι βιοενεργή ένωση υπεύθυνη για παραπάνω από 50 % της αντιοξειδωτικής ικανότητας του χυμού ροδιού, και γλυκοζίτες ελλαγικού οξέως.
3. Γαλλικό οξύ σε ελεύθερη και συνδεδεμένη μορφή της (ως γαλλοταννίνες και γλυκοζίτες γαλλικού οξέως).
4. Φλαβονοειδή (κερκετίνη, καιμφερόλη, λουτεολίνη).

Χυμός του ροδιού – Φυτοσυστατικά
Τα πιο ωφέλιμα συστατικά του εκχυλίσματος του ροδιού φαίνεται να είναι:
Ελλαγικό οξύ (Εικόνα), ελλαγιταννίνες (punicalagins).
Πουνικικό οξύ – ένα σπάνιο ακόρεστο λιπαρό οξύ 18 δεσμών άνθρακα (από άποψη δομής σχετίζεται με το συζυγές λινολενικό οξύ).
Ανθοκυανίνες, ανθοκυανιδίνες.
Φλαβονοειδή.
Οιστρογονική φλαβονόλη και φλαβόνη.

Οφέλη του Ροδιού:
Έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες
Δρα ενάντια στην αρτηριακή πλάκα & στην αθηρωσκλήρυνση
Έχει ευεργετική δράση στον καρκίνο του προστάτη
Ενισχύει το νιτρικό οξείδιο
Συμβάλλει στην αντιμετώπιση ασθενειών
Έχει θετική επίδραση κατά της νόσου του Αλτσχάιμερ
Είναι πολύ ισχυρότερο του χυμού του μαύρου σταφυλιού, του χυμού των μαύρων μούρων, του κόκκινου κρασιού, ασκορβικών οξέων και της dl-άλφα τοκοφερόλης

*Μελέτη του τομέα της Κλινικής Φαρμακολογίας της Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών σε ασθενείς με υπερχοληστεριναιμία.