Περιγραφή

Όταν ο Ερνέστος Χέκελ, Γερμανός Βιολόγος και Δαρβινιστής, θεμελίωνε το 1866 την Οικολογία, δηλαδή την Οικονομία της Φύσης ως την «επιστήμη των σχέσεων των ζώντων οργανισμών με το περιβάλλον», δεν θα μπορούσε φαντάζομαι να διανοηθεί ότι μέσα σε έναν αιώνα, εκατομμύρια ζηλωτές σε ολόκληρο τον πλανήτη θα δήλωναν αποφασισμένοι να εφαρμόσουν την προσέγγισή του, προκειμένου να σώσουν τον πλούτο της ζωής και το περιβάλλον της.

Στα χρόνια που πέρασαν η οικολογική σκέψη πέρασε από τις έννοιες στις διαπιστώσεις και από κει στις αρχικές κινήσεις διαμαρτυρίας των επιστημόνων της.

Αυτοί με τη σειρά τους ξεσήκωσαν τους απανταχού του κόσμου ανησυχούντες και τους ένωσαν με τους παραδοσιακούς εραστές της φύσης, τους συντηρητιστές και τα κατάλοιπα της εξέγερσης του 68, για να δώσουν το πλατύ, αποκεντρωμένο αλλά δυναμικό και διεκδικητικό κίνημα των «Πράσινων», καθώς και τις πολυάριθμες τοπικές οικολογικές πρωτοβουλίες.

Αν η «Επιστήμη της Οικολογίας» ερευνά, διαπιστώνει και προτείνει, η «Τέχνη της Οικολογίας» προωθεί και εφαρμόζει τις αρχές της με τη μορφή προσωπικού βιώματος, πολεμώντας σε άπειρα μέτωπα με παντοειδείς αντιπάλους.

Σε αυτό τον αγώνα, δεν υπάρχει αρχή και τέλος, παρά μια αέναη πάλη να κρατηθεί η ποικιλία της ζωής και η ποιότητα του περιβάλλοντος.